سرگلزایی یکی از طوایف ایرانی است که افرادش بصورت پراکنده در سیستان، بلوچستان،مازندران،خراسان،تهران و...با جمعیتی در حدود سه هزار خانواد زندگی میکنند.
تیرههای این طایفه در سیستان در روستاهای کوشهء علیا،کوشهء سفلی،گزموم، محمدآباد،چهار خمی،سکوهه،جزینک،قاسمآباد(جنوب شهر زابل)،تاغذی،تمبکا (دانش)،سدکی،ده کیخا،چنگ مرغان،نیگرد،ده ملکپور(مجاور پل اسبی سابق)، ده جما،ادیمی(محمدآباد،شیرعلی سرگزی،جلالآباد،بالاخانه،ده آقایی،بهرامآباد، ده غلامعلی سرگزی،ده کدخدا امیر سرگزی،ده کول(ارباب)،حسامیه،ریگاب، گلخانی،ملا حسین سرگزی،سرسنگ و غیره بسر میبرند.ضمنا سرتاسر نوار مرزی ایران و افغانستان(در داخل افغانستان)از مرز تایباد تا مرز رباط در سیستان و بلوچستان و همچنین ایالت کویته پاکستان،بخشی از این طایفه زندگی ایلاتی را میگذرانند.
از آنجایی که چهارمین جد مردم این طایفه،سرگل نام داشته و او پسر علی خان سردار سیستان در عهد صفویه بود و در هنگام حیات خویش(1541-1619 میلادی برابر با 920-998 شمسی)سرپرستی یک ایل از چهار ایلی را که پدرش بنیان گذار آنها بود و به عهده داشت،از این جهت نام این طایفه مأخوذ است از اسم جدشان«سر گل».چون سازمان طوایف سیستان همانند سایر ایلات ایران از نوع گروهبندی نسبی است و در بافت طایفهای،نسب در حکم تاروپور است که یکپارچگی و یگانگی طایفه را نیز تضمین میمند و از آنجا که اساس نسبی سازمان طوایف،در مان سیستانیان و بلوچان اصطلاح«زهی یازایی»میباشد،ازاینرومنسوب به «سرگل»را سرگلزایی مینامیدند.
همهء مردم طایفه سرگلزائی خود را دارای یک نیای مشترک(از یک پدر و مادر) (*)نویسنده گرامی این مقاله همنام است با مدیر این مجله،از ایشان دو کتاب دربارهء سیستان منتشر شده است و در بعضی نشریات هم مقاله به چاپ رسانیدهاند.چون همنامی موجب تصورات و اشتباهاتی میشود ایشان بحق نسبت«سیستانی»را دنبال نام خویش میآوردند.پس موجب امتنان است.
در همین ایام،آقای دکتر احمد مهراد(آلمان)و آقای دکتر فریدون اسدزاده مقالهای را که آقای ایرج افشار سیستانی در کیهان فرهنگی نوشتهاند به اینجانب نسبت داده بودند.افشارها در اغلب شهرهای ایران هستند و نام«ایرج»هم از نامهایی است که در سی چهل سال اخیر رواج بیشتری یافته. تاکنون پنج یا شش ایرج افشاردر طول بیست و چندسال شناختهام.چون گاهی هم اسمی ایجاد اشکال عمده کرده است این چند کلمه برای رفع اشتباه دوستان نوشته شد.(1.1)
بزرگ طایفه سرگلزایی (پاکستان.افقانستان.ایران)
یادشان گرامی باد ایشان در زمان حیات جانشین خود برادرزاده اش محمد سرگلزایی (جناب سروان) به عنوان ریش سفید انتخاب نموده است و در حال حاضر بزرگ طایفه آقای محمد سرگلزایی (جناب سروان) می باشدکدخدا حسین در سال 1379در سن 90سالگی وفات نموده است
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.